Geelbrauwgors (Emberiza chrysophrys)

Latijnse naam: Emberiza chrysophrys

Afmetingen: 13x10x15cm

Gewicht: 31gr

Uiterlijk

De Geelbrauwgors is een vrij opvallende vogel, zowel door zijn kleuren als door zijn karakteristieke snit.

• Verenkleur: Het mannetje heeft een vrij kleurige uitstraling, met een grijsbruine rug en een geelachtige borst. De ogen zijn omgeven door een donkere lijn, wat de vogel een zeer onderscheidend uiterlijk geeft. De wangen en de kruin zijn ook gelig, en de ogen hebben een markante donkere ring eromheen.
• Geelbruine markeringen: De naam "geelbrauw" verwijst naar het opvallende geel boven de ogen en de brauwen die goed zichtbaar zijn. Deze gele markering is een van de meest kenmerkende kenmerken van deze vogel.
• Vleugels: De vleugels zijn overwegend bruin met lichtere tinten, maar met gele accenten op de schouderveren en randjes op de vleugels.
• Snavel: De Geelbrauwgors heeft een conische snavel, typisch voor gorsen, die is aangepast om zaden te eten.
• Vrouwelijke vogel: De vrouwtjes van de Geelbrauwgors zijn minder felgekleurd en vertonen een meer gedempte, bruinachtige kleur, met een lichtere buik en meer grijsbruin dan de felgele tinten van de mannelijke soort.
• Afmetingen: Deze vogel is een kleine tot middelgrote zangvogel, met een lengte van ongeveer 15-17 cm.

Gedrag

De Geelbrauwgors is een actieve en sociale vogel die vaak in groepen te vinden is, vooral buiten het broedseizoen.

• Voeding: Zoals veel andere gorsen voedt de Geelbrauwgors zich voornamelijk met zaden van verschillende gras- en kruidenplanten. Ze eten ook af en toe insecten, vooral in de zomermaanden.
• Gedrag in groepen: Buiten het broedseizoen leeft de Geelbrauwgors vaak in kleine tot middelgrote groepen. In de winter kunnen ze ook migreren naar gebieden met meer voedsel. Ze kunnen worden aangetroffen in graslanden, akkerlanden, en landbouwgebieden, waar ze zich voeden met de zaden van gras.
• Zang: De zang van de Geelbrauwgors is een serie korte, melodieuze tonen, die vaak klinkt als "tsik-tsik-tsik". Het geluid is niet bijzonder luid, maar het wordt vaak gehoord tijdens het broedseizoen.

Verspreiding en Habitat

De Geelbrauwgors is te vinden in een breed verspreidingsgebied, voornamelijk in Azië.

• Verspreiding: De soort komt voor in verschillende landen in centrale en oostelijke Azië, waaronder China, Mongolië, Kirgizië, Kazachstan, en Zuid-Rusland.
• Habitat: Geelbrauwgorsen geven de voorkeur aan open gebieden zoals graslanden, akkerlanden en heiden, vaak op middelhoge hoogtes. Ze zijn ook te vinden in bosranden en andere plekken met grasachtige vegetatie.

Voortplanting

De Geelbrauwgors heeft typische kenmerken voor gorsen wat betreft voortplanting:

• Nestlocatie: De Geelbrauwgors bouwt zijn nest meestal op de grond, vaak in gras- of kruidachtige begroeiing. Het nest zelf is goed verborgen en is vaak gemaakt van gras, wortels, en plantenstelen.
• Eieren: De vrouwtjes leggen 4-6 eieren, die een lichtbruine tot groenige kleur hebben, met vlekken en stippels. De eieren worden ongeveer 12-14 dagen bebroed.
• Jongen: Na het uitkomen blijven de jongen nog enige tijd in het nest, waar ze worden gevoed door beide ouders. Zodra ze sterk genoeg zijn, verlaten ze het nest en beginnen ze zelf te zoeken naar voedsel.

Conservering

De Geelbrauwgors wordt momenteel niet als bedreigd beschouwd, maar zoals veel vogelsoorten kan het verlies van zijn natuurlijke habitat, door boskap en landbouwuitbreiding, de soort beïnvloeden.

• Habitatverlies: De Geelbrauwgors kan onder druk komen te staan door verlies van grasland en andere open, ongerepte gebieden waar hij zich voedt en broedt. De uitbreiding van menselijke nederzettingen en het intensiveren van landbouw kunnen het aantal geschikte leefgebieden verminderen.
• Migratie: Sommige populaties van de Geelbrauwgors kunnen migreren naar milder klimaat in de winter, wat hen kwetsbaar maakt voor klimaatveranderingen die migratiepatronen kunnen verstoren.

Ecologische Rol

De Geelbrauwgors speelt een belangrijke ecologische rol in het onderhouden van de balans in de ecosystemen waar hij voorkomt, vooral door het eten van zaden en insecten. Deze vogel helpt bij het reguleren van populaties van gras- en kruidenplanten door de zaden te eten, wat de vegetatie in evenwicht houdt. Ook is de Geelbrauwgors een voedselbron voor roofdieren, zoals vossen en roofvogels.